Pnoi

«Ήταν από πάντα καθώς ήθελαν οι άλλοι και καθώς πρέπει, πάλι γι’ αυτούς. Σαν τις κούκλες της, όμορφες, στη σειρά, με τα λουλουδάτα φουστάνια τους στρωμένα τέλεια στο άψογο σώμα τους. Θα αργούσε πολύ να γίνει “καθώς εκείνη”. Η Αγνή μεγάλωνε, και μαζί της μεγάλωνε και το θεριό· γινόταν ένα με την απόγνωση που της είχαν φορέσει. Την έντυναν κάθε μέρα με λογής λογής ενοχές, φόβους, καλά καμουφλαρισμένους σε λέξεις-παγίδες».

Μια κατάρα κατατρέχει την οικογένειά της εδώ και μισό αιώνα. Άνθρωποι πεθαίνουν μυστηριωδώς και άλλοι βογκούν από τον πόνο χωρίς προφανή λόγο. Η Αγνή υπομένει στωικά τα βάσανα και τη στεναχώρια, ώσπου έρχεται το τελειωτικό χτύπημα. Καταρρέει και φτάνει στα όρια της κατάθλιψης. Και τότε…

Η «Αγνή» είναι ένα σύγχρονο παραμύθι, με «ωραίες κοιμωμένες», μάγισσες αλλά και αγγέλους. Οι πρωταγωνιστές γίνονται μέρος μιας ιστορίας πανανθρώπινης, αρχετυπικής, που χάνεται στα βάθη των αιώνων. Δεν υπάρχει χώρος για ελεύθερη βούληση εδώ· παίζουν απλώς τους ρόλους που επιβάλλει η μοίρα.

Υπάρχει κάτι που μπορεί να τους ξυπνήσει από τον λήθαργο; Άραγε, είναι ικανή η αγάπη να λύσει τα μάγια;